Tweeling Alleen Forum

Niet zelf geschreven, maar de woorden raken me...

Mijn liefde blijft aanwezig
Zal niet worden uitgeblust
Maar er is geen hand meer in de mijne
Geen mond meer die mijn wang kust
Geen lach meer in de verte
Geen streling door mijn haar
Niet meer samen zitten
En kijken naar elkaar
Onwerkelijk is nog het gemis
Maar ik moet nu leven
Met hoe eenzaam, eenzaam is.

Hoi Marja,

Ik weet hoe je je voelt….eenzaam, dat voel ik nu ook. Morgen moet ik mijn verjaardag vieren eenzaam…..zonder Leen. We moeten inderdaad nu leven met hoe eenzaam, eenzaam is.
Véél sterkte.

Lieve groet,

Pim