Alleen

[Frans]

Altijd was je daar waar ik ook was
Hoe speciaal dat was merk ik nu pas
Uitleg dat jij nooit nodig had
Omdat je zo wel wist hoe het zat

Ik wist toen toch niet dat het voorbij kon gaan
Nooit voorbereid alleen te moeten staan
Ergens is jouw tijd voorbij gegaan
Gedwongen om alleen verder te gaan

Een stilte valt waar het niet hoort
Omdat je mijn gedachten niet meer verwoord
Nog duizend dingen die ik zeggen wil
Maar hoe hard ik ook roep het blijft zo stil

Hoe vreemd het is dat jij hier niet meer bent
Die mij gekend heeft zoals geen mens mij kent
Zo vreemd dat je niet meer kunt delen
Een wond die ook tijd niet lijkt te helen

Blijft er een herinnering bestaan
Die kracht geeft om weer verder te gaan
Want soms lijkt het of alles hier stilstaat
Niet wetend wie er wie nu achter laat

Ik zie vaak hoe je mijn spiegel staat
Je bijna wil vragen of jij weer eens mee gaat
Spiegels waarin jij nog zo op mij lijkt
Maar waarin je niet meer vrolijk kijkt

Een lot dat zich zo gruwelijk heeft vergist
Er is nog zo veel dat tijd niet meer uitwist
Het zal wel vreemd zijn te zien dat ik nog om je huil
Of zie jij het masker waar ik in schuil

Het is soms zo vermoeiend hier te zijn
Het steeds verbergen van de pijn
Niet kunnen zeggen wat je voelt
Niemand die weet wat je bedoeld

Leven dat kaal voelt als jouw graf
Zonder te kunnen geven wat jij gaf
Jouw geheimen draag ik met mij mee
Als stille getuigen van ons twee

Jouw aanwezigheid hangt hier nog rond
Alsof ook jij je rust niet vond
Al wil je dat mijn leven verder gaat
Ik zit vast in de leegte die jij achter laat

Al zeg je mij ga door, je zegt niet waarheen
Je leeft verder in mij, maar ik blijf alleen

[Ad vd Heuvel]

prachtig gedicht Frans

Alles wat hierin staat slaat op de tweeling en het verdriet
Alles verwoord wat een tweeling voelt en een ander niet.

dank je