Verdwaald, verdoofd en verstild.... Voor Willem.

[GertFon]

Verdwaald, verdoofd en verstild
Getik van de tijd, ik raak hem kwijt
Vijftien minuten wordt een eeuwigheid

De leegte overmand, de herinnering omarmt
In de kern gedeeld, in wezen één
Tranen die vloeien, bomen die bloeien
Scheppen van ruimte, een plaats van rust

Eén zijn, verbonden met Hem
Elkaar kennen, jaloezie en strijd
In de kern gedeeld, in wezen één
En toch verdeeld en soms benijd

Verdwaald, verdoofd en verstild
Getik van de tijd, ik raak hem kwijt
Vijftien minuten wordt een eeuwigheid

Duizend woorden, één is genoeg
Ten diepste gekend, in het hart gekrenkt
Een leegte, onmetelijke diepte,
Opgevangen worden door zijn liefde

Hem voelen in alles om je heen
Het gemis, je evenbeeld, je evenwicht
Uit balans, buitelende emoties
Vertrouwd, een rots om op te bouwen

Verdwaald, verdoofd en verstild
Getik van de tijd, ik raak hem kwijt
Vijftien minuten wordt een eeuwigheid

Zijn zachtheid, zijn glimlach, fonkelende ogen
geven van een warm gebaar
Tranen die vloeien als hemelse regen
Voeding voor leven, troosten elkaar

De natuur, zijn liefde voor haar en ieder ander
Met beide voeten op de grond, wandelende vergezichten
Verblindende zon, zijn schaduw, zijn contour
Mijn licht, mijn schaduw, mijn lieve broer


Ik kon mijzelf geen betere kopie wensen….

[Chrissie]

Lieve Gert
Heel erg bedankt voor je schitterende gedicht
Toen je het voorlas op de bijeenkomst van 13 mei sprongen de tranen in mijn ogen, zo prachtig verwoord........
heel veel sterkte
Chrissie

[MaartenS]

Hoi Gert,

Erg mooi geschreven!

Sterkte groetjes,

Maarten