Misschien Morgen
Geplaatst: 28 nov 2008, 06:23
laatste bladzijde van een memory (foto) boek dat ik afgelopen maand gemaakt heb voor jettie, mariet, margot en frans
de zon schijnt door het wolkendek
de woorden dwarrelen als een gek
door mijn hoofd, het doet zeer
ik kan jullie niet voelen , nooit meer
de rust, wanneer komt die
ik verlang er zo naar
en hoe lang ik ook naar de wolken staar
ik zie niets, voel niets
kan wel dagen lang huilen
mijn levenspad bestaat nog enkel uit kuilen
steeds weer denk ik: nu is het genoeg, kan niet meer,
en dan flikt mijn karma het stiekem toch weer
niet veel is meer over
mijn toekomst aan flarden
en toch, ook voor mij
is het hier te volharden
ik kijk naar de kleintjes
naar thomas en daaf
hun leven, mijn inbreng
en dan staar ik weer braaf
naar de zon door de wolken
en hoop dan maar weer
op een dag zonder tranen
misschien een lach deze keer
de zon schijnt door het wolkendek
de woorden dwarrelen als een gek
door mijn hoofd, het doet zeer
ik kan jullie niet voelen , nooit meer
de rust, wanneer komt die
ik verlang er zo naar
en hoe lang ik ook naar de wolken staar
ik zie niets, voel niets
kan wel dagen lang huilen
mijn levenspad bestaat nog enkel uit kuilen
steeds weer denk ik: nu is het genoeg, kan niet meer,
en dan flikt mijn karma het stiekem toch weer
niet veel is meer over
mijn toekomst aan flarden
en toch, ook voor mij
is het hier te volharden
ik kijk naar de kleintjes
naar thomas en daaf
hun leven, mijn inbreng
en dan staar ik weer braaf
naar de zon door de wolken
en hoop dan maar weer
op een dag zonder tranen
misschien een lach deze keer