Stil staan bij je verdriet, met God?
Geplaatst: 22 nov 2009, 18:36
soms,
Soms krijg ik het gevoel
dat ze niet snappen
hoe ik me voel.
Niemand staat er bij stil
dat ik eigenlijk loop te dwalen,in mezelf gekeerd.
Dwalen in mijzelf met mijn verdriet,
verdriet waar ik geen raad mee weet.
Als je naar me kijkt, oordeel niet te snel
soms is de waarheid anders dan mijn buitenkant.
Dit zijn momenten dat ik omhoog kijk
soms zoekend naar woorden
soms is het zacht mompelen
soms een schreeuw
soms ben ik gewoon stil
en laat het maar over mij heen komen
en ga ik weer verder waar ik gebleven ben.
Misschien is God dan wel juist op
dat moment dichterbij dan ik denk.
ik hoop 't maar, voor zo velen.
Cor
Soms krijg ik het gevoel
dat ze niet snappen
hoe ik me voel.
Niemand staat er bij stil
dat ik eigenlijk loop te dwalen,in mezelf gekeerd.
Dwalen in mijzelf met mijn verdriet,
verdriet waar ik geen raad mee weet.
Als je naar me kijkt, oordeel niet te snel
soms is de waarheid anders dan mijn buitenkant.
Dit zijn momenten dat ik omhoog kijk
soms zoekend naar woorden
soms is het zacht mompelen
soms een schreeuw
soms ben ik gewoon stil
en laat het maar over mij heen komen
en ga ik weer verder waar ik gebleven ben.
Misschien is God dan wel juist op
dat moment dichterbij dan ik denk.
ik hoop 't maar, voor zo velen.
Cor