"stikalleen"... en ook weer niet

[marjabeekmans]

29-01-2011

Ik lach soms, soms veel ...
Ik ga er ook op uit,
ik onderneem nieuwe dingen
ik geniet soms zelfs
zonder schuldgevoel!
Ik huil ook nog,
ik ben niet altijd sterk,
dat houd ik verborgen voor vele!


Ik gedraag me zoals men verwacht,
ingehouden.....
Ik zou nog zó graag
heel luid háár naam noemen.....
háár naam HOREN!

Niemand die ons
nog 'verwisseld'!

Ik zou zo graag
nog eens dicht bij haar willen zijn,
vertellen dat ik van haar houdt
dat het goed was....
zoals zij er was voor mij!

Dat ik blij was zoals ze was,
dat ik ze mis...
Dat ik niet beter was dan haar,
dat ze niet naar me op hoefde te kijken,
dat ik zó een bewondering had voor háár!

Wat mis ik haar...
meer als ik ooit in woorden kan vertellen....

Ik zou heel luid willen roepen
Haar Naam..........

Ooohhh lieve zus
Ik mis je...
verwacht je terug.......
zoek je,
en ... vind je soms in mezelf... icon_flower

[yvon]

Zo mooi geschreven en zo waar als het allemaal is.

[Maartje]

Erg mooi verwoord, gewoon zoals het is!
Ik zag dat het inmiddels een jaar geleden is dat je zus overleed. Ben je die dag een beetje doorgekomen?

Liefs,
Mariëlle